Na początek zajęć 12.06:

do posłuchania: Społeczeństwo ryzyka w pigułce

I tekst do zajęć 05.06, czyli fragm. „Kondycji ponowoczesnej” J.F Lyotarda: problem „gry” w obrębie informacji zupełnej i niezupełnej. Polecam całość:

lyotard

Tekst do zajęć 29 maja P. Ricoeur „Symbolika zła”

Ricoeur

Po drugiej stronie 2 najlepsze prace (nie w całości: p. Jakuba i p. Olgi)

Myślę, że do egzaminu nic już nie będziemy pisać, żeby się Państwo nie zmęczyli pisaniem krótkim, a raczej nastawili na pisanie 1.5 godzinne, żeby dobrze ten czas wykorzystać. Prac egzaminacyjnych już z powrotem Państwo nie otrzymają. Te prace z 22 maja oddam z adnotacją czy wszystkie elementy „egzaminnego” eseju są w nich zawarte:

1. Odniesienie do tematu.

2. Własna interpretacja.

3. WIEDZA

Niektórzy z Państwa świetnie np. rozwinęli niektóre punkty (np. p. Marek – 2), ale musi być też 1 i 3, niekoniecznie w kolejności i w równych proporcjach.

22 maja

FENOMENOLOGIA

POLECAM najkrócej i klarownie o redukcji Husserlowskiej, fragment „Husserl i poszukiwanie pewności” L. Kołakowski:

KOL-Husserl.pdf

Polecam też na trochę inny temat, ale FENOMENY współczesności, czyli PRAWO, WOJNA i KAPITALIZM

https://www.youtube.com/watch?v=AS0IH_2RG6Y&t=932s

Po drugiej stronie także mój wstęp do egzaminu, czyli wytłumaczenie dlaczego nie chciałabym skupiać się na Schopenhauerze.

8 maja (przypominam link: pasuje i do Nietzschego i do strategii eseju, zwłaszcza II część polecam: o sztucznej inteligencji)

Dukaj o AI!

Dzisiaj mówiliśmy o F. Nietzschem, nie dopowiedziałam co z tym RESENTYMENTEM, na dole jest link do całego mojego artykułu (Kanon i resentyment), ale chodzi głównie o to, że resentyment powoduje bierność, nie tylko nie dążymy do osiągnięcia jakichś wartości, ale racjonalizujemy sobie ten brak dążenia: obalamy wartości!

W kontrze: zabezpieczenie przed resentymentem religijnym u B. Pascala: wziąć „automat” religijny, czyli robić to, co nakazane, nie filozofować („ogłupić się” po polsku, a po francusku: zautomatyzować). Trzeba dwa razy kliknąć, to otworzy się duży rozmiar.

O nieprzekładalności 3 systemów: religia – nauka – media – mój świeższy artykuł polecam:

Zanik debaty

Fragmenty z psychoanalizy dla chętnych 1. z Freuda o sumieniu:

Niedomaganie w kulturze

2. z Junga o Animie i Animusie:

O naturze kobiety

Aaaa i jeszcze całkiem sensownie o trójkącie dramatycznym:

Selfmastery

Fragment z „Kapitału” Marksa (lektura dla chętnych) wybrałam dla Państwa o „pomnażaniu wartości” i dlaczego w XIX w. wyglądało ono tak strasznie:-)

fragm KAPITAŁU Marksa

03 IV

Proponuję wreszcie omówić tekst H. Brocha o kiczu (jest tam też o romantyzmie):

Broch O kiczu

Teksty dodatkowe (dla chętnych) dwa: 1. Stanisław Barańczak, Mały, lecz maksymalistyczny Manifest translatologiczny

Manifest

zapomniałam Państwu dokończyć: manifest mówi nie tylko o sztuce tłumaczenia, ale o sztuce w ogóle. Dzieło buduje się nie tylko w kontekście, ale – jakby – razem z tym kontekstem (sztuka zaciera granicę między naturą i kulturą).
I dodatkowo fragment Hegla o tzw. świadomości nieszczęśliwej:

HEGEL, Fenomenologia ducha

Na 3 kwietnia proponuję posłuchać o Heglu:

dialektyka Pana-niewolnika (albo raczej chłopa)

i sobie może w wolnej chwili obejrzeć „Skazani na Shawshank” (1994)

27 III

Historiozofia Hegla

+ Schelling i Fichte

Warto zainteresować się terminem „Ukąszenie Heglowskie”, bo to takie nasze polskie określenie. Zupełnie nie zgadzam się z panią poniżej, ale to ważny głos, bo pani wie o czym mówi:

Ukąszenie heglowskie

Ważne na wykładzie PR było zestawienie Hegla (twórcy historiozofii) z G. Vico (twórcą historii jako nauki) – to nazwisko powinno Państwu być znane. Ja je dokładam do swojej MAPY, którą zaczniemy robić na następnych zajęciach.

20 III

CD Kant i idealizm transcendentalny

tekst dla chętnych, sam Kant i zdania syntetyczne a priori:

„Prolegomena” O swoistym charakterze wszelkiego poznania metafizycznego:

11HFProlegomena Kant

tekst zalecany ten sam co dziś, Deleuze’a poniżej.

Piszemy za tydzień odpowiedzi na następujące pytania:

Czy można oddzielić wyobrażenia przestrzeni od wyobrażeń czasu?

Czy intelekt poprzedza wyobraźnię czy na odwrót?

Co było przed przyczyną?

tekst na za tydzień: Deleuze o Kancie

i fakultatywnie do posłuchania:

Kant – Fichte

13 III

Oświecenie angielskie (a właściwie szkockie) i niemieckie

T na konwersatorium: Gadanie a działanie.

w kolumnie obok praca pisemna z dziś

Na wykładzie PR mówił o różnicy między Oświeceniem anglosaskim a niemieckim. Pierwsze było skoncentrowane na normach i krytyce kategorii PRZYCZYNOWOŚCI. Hume podkreślał niemożność wywiedzenia norm (moralnych) z prawidłowości rozumowania. Raczej nawyki tworzą normy niż „obiektywna” myśl. Idee to impresje, bardziej zależą od uczuć niż pojęć. Oświecenie próbowało poradzić sobie z dominującym SCEPTYCYZMEM. Uczucia rozkładają mit rozumu. Konwencje z kolei (oparte na normach) się zużywają.

Kant sam swoją filozofię nazywa przewrotem Kopernikańskim w nauce. Porządkuje kategorie jako formy orzekania o świecie. W załączonej tabeli (o której będziemy mówić na zajęciach) właściwie znajduje się cały zapis tego uporządkowania. Dlaczego takie ujęcie naszego rozumu, intelektu i zmysłów spowodowało aż tak duży przewrót.

tekst na za tydzień (o gilotynie Hume’a) tu:

Hume i moralność

fakultatywnie fragment z L. Kołakowskiego „Obecność mitu”: Hume’owski problem prawomocności wiedzy, rozumienie logiki jako wtórnej w stosunku do dość płynnego i nacechowanego indywidualnie, uczuciowo, języka :

Mit w logice

06 III

Różnica między Oświeceniem angielskim (Hume) i francuskim (Monteskiusz, Rousseau).
We francuskim Oświeceniu najmocniej wybrzmiewa walka z monarchią, która robi się coraz bardziej scentralizowana, a więc idea władzy sprawiedliwej jest tu dominująca. Jak powinno funkcjonować prawo, żeby nie zniszczyć „dobrego dzikusa” Rousseau:-)
T na konwers: Czym jest pytanie filozoficzne?

Dlaczego zadając pytanie filozoficzne możemy zobaczyć rzeczywiście jakiś problem, a nawet go rozwiązać, ale myślenie zawsze może sprowadzić nas na manowce, np. rozmnożyć problem (jak np. rewolucja francuska oparta na interesujących filozoficznych ideach, np. władzy sprawiedliwej, która – jak każda rewolucja – kończy się destrukcją społeczeństwa).

Tekst na 6 marca:

czas i myślenie Deleuze

fakultatywnie tekst mój o kanonie i resentymencie:

Po co KANON?

i tekst prof PR o głupocie i dialogu:

Rotengruber

27 II

Czas – wzniosłość – myślenie

Na wykładzie PR skupił się na trzech punktach (pojęciach) ważnych dla filozofii antycznej: ARCHE, FATUM i ARETE. Dotyczą one trzech dziedzin Heglowskiego Ducha Absolutnego: filozofii (pierwsza zasada), sztuki (katharsis uwalniające od przeznaczenia, ślepego losu) i religii (cnota – wola).

Wszystkie kwestie filozoficzne ocierają się o PARADOKS, czyli nie tylko prowadzą do sprzeczności, ale zaskakują.

Jeżeli nie chcemy dać się zaskoczyć, skazujemy się na bezmyślność.

Dziękuję za pytania. Postaramy się podjąć je na zajęciach w taki sposób, żeby zbudować dla nich (przynajmniej dla niektórych) wspólną przestrzeń myślową i żeby dać się nimi zaskoczyć.

Zagadnienia na egzamin:

Filozofia oświecenia angielskiego (Hume) i jej wpływ na nasze czasy.

Filozofia oświecenia francuskiego (Monteskiusz Rousseau) i jej wpływ na nasze czasy.

Filozofia oświecenia niemieckiego (Kant) i jej wpływ na nasze czasy.

Idealizm transcendentalny (do wyboru: J.G. Fichte / Fr. W. J. Schelling)

Filozofia dziejów i postępu według G. W. Fr. Hegla

Hermeneutyka – czym jest? (do wyboru: od Novalisa, Herdera, Schleiermachera do Diltheya i szkoły badeńskiej)

Zwrot woluntarystyczny w filozofii niemieckiej (A. Schopenhauer)

Materializm historyczny K. Marksa i jego wpływ na nasze czasy

Fr. Nietzsche – odkrywanie kultury jako środowiska nadczłowieka

Psychoanaliza S. Freuda i jej społeczne zastosowania

Szkoła frankfurcka (założenia, czołowi przedstawiciele)

Teoria działania komunikacyjnego J. Habermasa

Fenomenologia (E. Husserl, M. Scheler. E. Levinas)

Ontologia fundamentalna M. Heideggera

Pragmatyczna koncepcja kultury Fl. Znanieckiego

H.-G. Gadamer i jego współcześni kontynuatorzy (G. Vattimo, St. Fish)

Egzystencjalizm

Konstruktywiści i dekonstrukcjoniści – spór o ponowoczesność

Filozofia dialogu

Filozoficzne podstawy performatyki